Rondje Formerhoek
De herfst loopt op z’n eind, het is koud, grijs en nat weer. Weer om weer eens door de natte natuur van de Formerhoek te baggeren.
Het pad langs de Groote Forme is gemaaid, inclusief het struweel tussen het pad en het weiland aan de kant van de Vordenseweg. Geen last van brandnetels en bramenstruiken, een aangename verassing.
Aanbeland tussen de vennetjes wacht een nog veel leukere verassing: Het oude gammele vlonderpad is vervangen én verlengd. Dat scheelt weer een stukje baggeren.
Het vervangen was al, voor deze winter, aangekondigd op het weblog van de boswachters van Staatsbosbeheer in de Achterhoek, maar ik had niet verwacht dat die klus al zo snel en in een paar dagen geklaard zou zijn. Petje af voor de mannen van Vaags Houtzagerij Agneta Ruurlo.
Aangekomen bij de volgende vennetjes en natte heide valt het vooral op dat de dennen het heideveld beginnen terug te claimen. Hoewel beginnen, het lukt eigenlijk al aardig. Zonder ingrijpen zal dit stuk al snel in bos veranderen. Dit is ook één van de redenen dat SBB op zoek is naar een groep vrijwilligers die Het Laarzenpad wil “adopteren”.
Het ondiepe ven is dit jaar ook behoorlijk volgegroeid. Ik weet niet of dit komt doordat het deze zomer grotendeels droog heeft gestaan? Maar het beloofd voor volgend jaar wel een spectaculair uitzicht te worden als alle veenpluis aan het uitpluizen slaat!
Het zonnetje laat het afweten, maar toch blijft het een mooi gezicht als er zoveel water in het rabat bos staat. Eerdaags met zonniger weer nog maar een keer proberen om mooie spiegel-fotootjes te maken.
Nog een stukje langs eeuwenoude eiken over een dus minstens zo oud pad. Ineens voel ik mij nietig, wat stelt een mensenleven nu toch eigenlijk voor? En waaraan menen sommige mensen dan toch het recht te ontlenen om deze natuur te vernietigen? Ik pretendeer absoluut niet de wijsheid in pacht te hebben. Ik heb geen idee wat juist is als het op natuurbeheer aankomt, wat en wanneer te onderhouden, te manipuleren, te vormen of te laten gaan. Maar ik ben wel intens blij met de mogelijkheid om door dit stukje oer Achterhoek te mogen lopen.
Een eindje verderop voert het pad langs indrukwekkende beuken tussen weilanden door. Aangekomen op het zandpad naar de Nieuwe Forme verlaat ik Het Laarzenpad om verder weer mijn eigen route naar het dorp te volgen. Een rondje Formerhoek voor herhaling vatbaar. Mijn dosis beweging en frisse lucht zit er voor deze dag weer op. Thuis nog even lekker nagenieten van de foto’s.
En omdat ik weer eens meer plaatjes dan praatjes heb, klik ook eens op onderstaande thumbnails voor nog meer indrukken. Of bekijk het stukje over de Formerhoek van juni 2013.
